Welkom bij mijn fuck-ups
Als je met ondernemers spreekt, zul je merken dat iedere ondernemer zijn eigen verhaal heeft en dat de weg naar succes nooit recht is. In deze blog wil ik jou meenemen in al mijn mislukte bedrijfsideeën, alle ideeën die ik gehad heb, voordat ons huidige bedrijf ontstaan is. Het is een open en eerlijk verhaal en ik hoop dat het je laat inzien dat het begin altijd moeilijk is, maar dat ook alles mogelijk is!.

Ik heb al sinds mijn studententijd de drive om een bedrijf op te zetten. Het leek mij super gaaf om eigen baas te zijn en om een onderneming te runnen. Deze intentie is leuk, maar de uitvoering bleek wat moeilijker. Welkom bij mijn mislukte bedrijfsideeën.
Portable DJ
Ik en mijn man gaven een keer een feestje en we hadden geen geld voor een echte DJ. Spotify bestond toen al, maar had geen lijsten waarbij de muziek in elkaar overliep. Dus na ieder liedje kreeg je een acward stilte. Als iets de dansmood killt is het dat wel.
Verder waren deze lijsten niet logisch opgebouwd. In de club hoor je de allerbeste hits niet aan het begin van de avond. Mensen moeten opwarmen, nog een drankje drinken en misschien even bijkletsen. Daar bouwen ze dus langzaam de stemming op. De Spotify lijsten hielden daar geen rekening mee. Alles stond door elkaar. Zo kon je dus van 0 beats per minutes (BPM) naar 100 BPM gaan om vervolgens weer naar 10 BPM te gaan. Kortom, een grote ellende.
Dylan heeft toen zelf een muzieklijst gemaakt en deze provisorisch aan elkaar gemixt. Hij keek bij ieder liedje naar de BPM en voegde het volgende liedje in als deze dezelfde BPM had. Zo hadden we een prima muziekset, maar we tipte natuurlijk niet aan een echte DJ.
Van probleem naar idee
Die avond is het idee van de Portable DJ geboren. Een kleine, soort van MP3 speler die je kon huren met daarop vooraf gemixte playlists voor je ideale thuis feestje. De MP3 speler kon je gemakkelijk verbinden met je boxen voor het echte clubgevoel. We zagen het helemaal voor ons hoe iedereen thuis écht leuke feestjes kon houden.
Vol goede moed gingen we aan de slag. Dylan met het ontwikkelen van de MP3 speler , de muziek opslag en andere technische dingen. Alles wat een programmeur moet doen. En ik dook in de bijzondere wereld van muziekrechten.
Je voelt hem misschien al aankomen, maar we kwamen na onze enthousiaste start al snel de eerste problemen tegen. Ik, als hoofd van de muzieklicenties, raakte al snel verward in het web van Buma Stemra.
Op dat moment was ik begin 20. Studeerde ik nog en was dit een project voor erbij.
Toen ik niet direct informatie vond over muziekrechten, het aankopen van muziek en het delen van muziek, raakte ik gedemotiveerd. Ik durfde Buma Stemra niet op te bellen met ons bedrijfsplan, omdat ik niet genoeg in mij en ons geloofde. Ik dacht al snel: Wie zit er nu te wachten op twee jonge mensen met een idee. Hoe kunnen we zo stom zijn om in de muziekindustrie te starten, tussen de reuzen zoals Buma Stemra en Spotify? Waarom doen we onszelf dit aan?
Spotify had voor mijn gevoel een goede samenwerking met Buma Stemra en ik vond ons totaal niet gelijkwaardig aan Spotify. Daarbij was ik ook bang dat Spotify misschien zou gaan procederen of ons idee zou overnemen.
Kortom, de belemmerende gedachten waren in grote getale aanwezig en ik kon er niet omheen. De bergen in mijn hoofd waren op dat moment te hoog voor me.
Ondertussen liep Dylan vast met het mixen van muziek. Hij kwam erachter dat de regel van de BPM niet altijd opgaat en dat je dan alsnog gekke muziekcombinaties krijgt. Van hardcore naar een ballad was nog steeds mogelijk.
Daarnaast merkte hij dat je met onze playlists niet in kon spelen op de sfeer in de zaal. Een echte DJ kan natuurlijk op het moment zelf kiezen voor een slowdance nummer of een snoeihard hardcore nummer als daar behoefte aan is. Met onze lijst moest je het gewoon doen met wat wij gekozen hadden.
Eigenlijk miste we een DJ die ons kon helpen. Iemand die de basis van het mixen kon uitleggen of zelfs voor ons kan mixen. Een soort vraagbaak en specialist waarbij we terecht konden.
Hier speelde vooral een praktisch probleem op. We hadden geen geld om een DJ in te huren of mee te laten denken. En we kende ook geen DJ in onze nabije omgeving die we bij ons project konden betrekken.
Hoe het mislukte
Door bovenstaande obstakels bloedde ons project langzaam dood en ligt het projectplan nu ergens in de kast te verstoffen.
Als ik er nu achteraf op terugkijk, had ik dingen natuurlijk anders aangepakt. Ik was eerder op zoek gegaan naar hulp. Nu ik een tijdje rondloop in de ondernemerswereld merk ik dat ondernemers heel erg bereid zijn om elkaar te helpen. Ook als ze elkaar niet kennen. In de tijd van de Portable DJ had ik geen ondernemers netwerk en ook geen directe toegang ertoe. Ik wist bijvoorbeeld niet van het bestaan van Facebook groepen waar ondernemers zich in verzamelen. Ook had ik waarschijnlijk sneller iemand laten aanhaken met verstand van muziek. Onwetendheid en onzekerheid heeft ons toen de das omgedaan.
Lees ook: Hoe kom je aan een goed bedrijfsidee?
Ticket To Rio
Door naar het volgende mislukte bedrijfsidee, ons stadsspel Ticket To Rio.
We kwamen op het idee voor Ticket To Rio toen wij op een verjaardag van een vriendin een stadsspel gingen spelen. Een stadsspel via je telefoon. Het doel van het spel was dat de politieagenten de boeven vingen. We maakten die dag groepjes. Twee personen waren de boef en moesten zoveel mogelijk diamanten stelen. En de overige tien mensen waren politieagenten die deze boeven moesten vangen.
De stad waarin je speelde, zag je op je een kaart op je telefoon. En op verschillende plekken lagen diamanten verstopt die de boeven moesten pikken. De enige ‘catch’, je zag de boeven niet rond bewegen over de kaart. Slechts één keer in de 20 minuten zag je hun locatie van 5 minuten geleden.
Wat volgde waren 4 saaie uren voor de politieagenten. Er waren in ons geval zoveel politieagenten dat we bij iedere diamant mensen neerzette om te wachten en te kijken of de boeven langskwamen. Twintig minuten wachten in de kou is leuk, maar na een uur wachten, werd het behoorlijk saai. Het was meer een kwestie van geluk dan van tactiek. De boeven moesten maar net langs je lopen.
Voor de boeven was het juist heel spannend. Zij moesten zowel de telefoonkaart in de gaten houden als de stad om te zien of ze niet gezien werden door politieagenten.
De balans klopte niet in het spel en Dylan en ik dachten heel arrogant dat wij dat véél beter konden, een mobiel stadsspel ontwerpen. Zo was ons nieuwe bedrijfsidee geboren.
“Wij kunnen dit beter.”
We gingen heel voortvarend aan de slag. Avonden lang brainstormde we over ons verhaal en hoe we dit spel leuk konden maken voor beide partijen, want je hebt altijd een boef of indiaan versus een politieagent of cowboy. Een soort tikkertje voor volwassenen.
Aangezien we geleerd hadden van ons eerdere project, schakelden we dit keer direct hulp in van vrienden. Hij had een enorm tekentalent en zij kon goed meedenken in de marketing en de uitvoering. Het was een hele leuke tijd waarbij we regelmatig bij elkaar over de vloer kwamen om het idee verder uit te werken. Iedere week kwamen we een stapje verder en hadden we een nieuwe tekening of zag de kaart er weer helemaal anders uit.
Ook hadden we al nagedacht over de marketing. We wilden ons helemaal richten op bedrijfsuitjes. Waarbij we dan al weken van te voren begonnen met het opwarmen van de deelnemers. Met een teaservideo of hint. Ook wilden we dan in de week van het uitje een doos naar het kantoor toesturen met daarin props om het nog echter te maken. Kortom, fantastisch idee (als je het mij vraagt).
Toch, liep ook dit idee spaak. Dit keer zat het hem niet in de belemmerende gedachten of de grote praktische problemen, maar juist in de tijdsduur. Een bedrijf opzetten kost héél véél tijd.
In het begin ga je voortvarend aan de slag, maar daarna begint pas de uitputtingsslag. Als je de details moet uitwerken. Als je gewoon heel veel uren moet schrijven, programmeren of video’s op moet nemen. Dat is even leuk, maar wordt steeds zwaarder en zwaarder.
Demotivatie komt om de hoek kijken, want waarvoor doe je dit eigenlijk? Je hebt er al uren inzetten en hebt nog uren te gaan. Komt er ooit wel een einde aan? Zo voelt het dan in ieder geval niet.
Het was voor ons wederom een project voor erbij en je merkte dat we er steeds minder motivatie voor hadden en daardoor steeds minder tijd erin staken. Waardoor uiteindelijk ook dit project doodbloedde.
De technische kant was bijna af, maar de vormgeving liep achter. Terwijl juist het visuele element heel belangrijk is bij dit soort projecten en om de moraal hoog te houden. Als je iets ‘ziet’ is dat goed voor je motivatie. Dat geeft je moed en energie om door te gaan. Om nog even door te pakken, dat extra uurtje te maken. Alleen dat element ontbrak hier helaas en daarmee ook onze moed om door te zetten.
Wat ik nu anders had gedaan
Als ik er nu op terugkijk, vind ik het nog steeds een enorm leuk idee en denk ik ook dat het zou werken. Ik zou nu ook direct hulp hebben ingeschakeld van een vormgever die we hiervoor betalen. Via Fiverr bijvoorbeeld kun je dit heel betaalbaar doen. Je werkt dan met mensen creatievelingen vanuit de hele wereld. Leuk en betaalbaar.
Wie weet pakken we dit idee dus nog wel eens van de plank. Stoffen we het af en geven we er een nieuw leven aan. Inmiddels weet ik namelijk dat als je echt niet meer wilt. Dat je dan nog even moet doorgaan. Dat je altijd je doel voor ogen moet houden, ook als je doel kilometers ver weg van je is. Je begon er ooit aan met passie en je maakt het af op wilskracht.

Ondernemen is topsport
Ondernemen is niet gemakkelijk en lijkt soms best een beetje op het beoefenen van topsport. Je hebt een enorme dosis motivatie nodig om te starten. Wilskracht om ermee door te gaan. En je moet jezelf steeds over psychische drempels heen tillen. Steeds stretch je je comfortzone wat verder uit, val je en sta je weer op.
Ondernemen is niet gemakkelijk, maar wel fantastisch. Van elk mislukt project hierboven heb ik weer zoveel geleerd. En ben ik enorm gegroeid als ondernemer en mens. Is het leuk als je bedrijfsidee mislukt? Nee! Is het leerzaam? Ja! En het heeft me gebracht tot waar ik nu sta. Een vrouw met een eigen onderneming.
Heb jij ook mislukte bedrijfsideeën? Deel ze hieronder!
Wat leuk om jullie ideeën zo te horen zeg!! En het is heel grappig dat ik altijd hetzelfde zei, van: ik wil ondernemer worden, alleen weet nog niet waarin/waarmee.
Leuk om je zo te volgen Eline!! ☺️
Aah wat leuk om te horen! Ja, er zitten genoeg creatieve ideeën in het hoofd, maar ze ook echt afmaken, bleek een stukje lastiger..